Ferdig med "håne"

Måndagskvelden parkerte Jan Magne pressa kl 0210. Om kvifor det vart så seint kan du lese her.

Tysdagen slo Jan Magne ned, raka, pressa og pakka resten av graset på leigejorda hos naboen og på dei 6 daa me leiger på Hope. I går slo Jan Magne ned alt graset på Fonnes og på Kaland, om lag 70 daa til saman. Han var ferdig med det då Torunn var på veg heim frå jobb. Storm og yr meldte litt ulikt og i følge storm skulle det kome regn allereie frå morgonen av i dag, medan yr meldte regn frå kl 12. Me bestemte oss difor for å prøve å bli ferdige i går. Torunn raka, medan Jan Magne pressa. Det vart ikkje så mange bilete i går då me jobba på for å bli ferdige og begge i grunn var litt slitne. Torunn parkerte traktor og rake kl 2230 og Jan Magne parkerte traktor og presse kl 0100.

Me vart ferdige!!

Håne (håslåtten/ 2.slåtten) er ferdig for i år!

Så no får me vel ta slåttegrauten i løpet av helga, tenkjer eg.

I dag har Jan Magne køyrd saman alle rundballane på Fonnes og på Kaland. Hans har køyrd saman mesteparten av dei andre rundballane etterkvart som me har vore ferdige på dei ulike slåttemarkene. Det er godt å vere ferdige og vite at me no har mykje mat til dyra utover hausten, vinteren og våren. Med tanke på vinteren og den vekstsesongen det har vore og dei reduserte avlingane enkelte har, så er me likevel fornøyde. På håne rakar me som regel tre skårar saman på grunn av mindre avling blandt anna fordi det er kortare vekstperiode. På dei fleste markene har me ikkje kunna rake saman meir enn to skårar fordi det har vore bra med avling. Her på Fonnes var det ikkje så mykje så her har me rakt saman tre. Ei av årsakene til det er og at Jan Magne fekk køyrd lite møk på desse på grunn av mykje regn, som gjorde at han ikkje kunne køyre utpå jorda, og på grunn av mykje vind, som gjorde at han ikkje kunne bruke kanona. Dermed fekk han aldri nok møk ut her. Regnet gjorde at det var bløtt, så hadde han køyrd utpå risikerte han å øydelegge jorda og køyre gjennom torva med hjula. På Fonnes er det ein del hus tett opptil slåttemarkene og ved vind og bruk av kanon risikerte me ein del husvask om han hadde gjort det. ;)

På det øvste biletet skimtar du kanskje at det er litt antydning til små hjulspor i botn av bakken til høgre. Jan Magne grøfta opp att ei grøft litt bortanfor etter første slåtten då han trudde det var den som var hovudproblemet. No på håslåtten oppdaga han at han må spa opp ei lita grøft til for å få leia vekk vatnet som sig frå tomta. Det står no eit reidskapshus oppå toppen av denne vesle bakken. Tidlegare stod det ei løe her. Hjula på skiveslåmaskina har tatt litt nedi og eg (Torunn) følte ikkje for å køyre det meir opp med hjula på riva og det er heller ikkje ønskjeleg at Jan Magne køyrer over her med traktor og presse. Då var det berre til å ta bein og armar fatt og flytte graset for hand. 

Det har regna svært mykje mellom slåttane så det er godt bløtt, spesielt nedanfor reidskapshuset her på Fonnes der det er myrjord. Enkelte skårar måtte flyttast lenger inn eller ut på marka alt etter kor det var bløtt for å unngå at Jan Magne køyrde gjennom dei blautaste områda med traktor og presse. Litt svart er det enkelte plassar, men det er heldigvis ingen stader me har køyrd ordentleg gjennom. Etter alt regnet som har vore var det ikkje til å unngå at det vart litt svart, dessverre. Me måtte bli ferdige før helga for no til helga skal det regne mykje igjen og då tar det lang tid før det i det heile tatt er mogeleg å køyre utpå jorda igjen. Natt til laurdag melder yr at det skal kome mellom 8 og 22mm nedbør medan storm melder 8. Og det skal kome mykje regn gjennom helga og i starten av veka, så det er godt å vere ferdige!

I kveld holdt ein god kamerat, som hjelper oss når me treng hjelp, på med siste resten av slåtten då traktoren hans rauk. Så no er den eine traktoren vår på utlån medan Jan Magne køyrer saman rundballar for han slik at han og kan kome i hamn før alt regnet kjem. Det er ein god ting med dette yrket. Ein stiller opp for kvarandre og hjelper kvarandre der ein kan.

Håslått med forviklingar

 Litt etterlengta vatn før resten av graset vert raka.

Ja, så kom me i gong med håslåtten. Jan Magne slo ned graset på Storamyre i Leirvågen på torsdag, raka og pressa dette på fredag. Fredagskvelden slo han ned resten på heimejorda og på laurdagen raka Torunn alt heime medan Jan Magne pressa. Laurdagskvelden slo Jan Magne ned ein del i Leirvågen og på søndag slo han ned graset på jorda me slår for ein svoger, Johannes, og på Elveteigen, som er på nabojorda her heime. I går (søndag) raka Torunn og Jan Magne pressa. Då Torunn var ferdig å rake på stykket med løa var Jan Magne ferdig å presse med campingvogna. Inntil dess hadde alt gått veldig bra og me snakka om at viss det gjekk så bra i dag så kom me jo til å bli ferdig i skapeleg tid. "Bank i bordet",- det skulle me ikkje ha sagt. For på slutten av pressinga på dette stykket oppdaga han at to av hjulboltane på pressa var øydelagte. 

To knekte hjulboltar (dei to til venstre).

Pressa vart parkert og han køyrde heim for å hente bilen og jekk så han kunne få av hjulet og få tak i hjulboltar. Torunn raka ferdig på stykket ved bedehuset og på stykket hos Johannes. Til saman i år slår me bortimot 300 daa så det er litt å fare over. 

Her raker Torunn på jorda hos Johannes.

Det er ganske bløtt borti dette hjørnet så det vart raka tre skårar saman og så vart skårane flytta såpass langt innpå jorda at Jan Magne ikkje køyrer med pressa på denne delen av jorda.

Jan Magne fekk tak i vakten på Eik og dei meinte 100% sikkert at dei hadde riktige hjulboltar. Jan Magne heiv seg i bilen i gårkveld og køyrde til Åsane (50 min køyring kvar veg, pluss kø inn til Åsane) berre for å finne ut at dei hadde hjulboltar til presse utan bremser, medan det på vår er bremser og me då må bruke andre hjulboltar. Dei skulle bestille i dagtidleg å få dei tilsendt med fly frå Danmark så han kunne hente dei på Flesland i dag. I dagtidleg fekk han telefon om at dei ikkje kunne bestille frå Danmark likevel for dei var redde for å bestille feile boltar. Jan Magne ringte då til Felleskjøpet og dei hadde på Kløfta og skulle sende med første fly. Ei god stund seinare ringte dei opp att og lurte på om han skulle ha mutrar og skjever og, for det hadde dei ikkje inne, men nei, det har me jo, så omsider vart dei sendt med fly frå Austlandet. 

Pressa står på eit hjul og venter på nye hjulboltar.

Jan Magne heiv seg i bilen og køyrde til Flesland (1,5 timar kvar veg) for så å finne ut at dei ikkje kom med fly før kl 1530, og deretter fekk han beskjed om at han ikkje kom til å få dei før kl 1630. Med så lang veg til Flesland var det heller ingen vits å køyre heim att og få gjort noko fornuftig.  Så medan Torunn har vore på jobb i dag har Jan Magne sete på Flesland og venta på hjulboltar. Frustrerande, men ikkje så mykje ein kan gjere med dessverre. På veg heim hamna han i rushtrafikken og så det tok si tid. 

Hjulboltane er på plass og pressa er klar til nytt arbeid.

No må me berre få pressa alt graset i Leirvågen og på Elveteigen. 

Torunn har raka på Elveteigen no i kveld medan Jan Magne presser. Han kjem nok til å holde på til eit godt stykke ut på kvelden/natta. Det er ikkje heilt bra at graset har lagt så lenge, men det er ikkje stort me kunne gjere med det. Viss me ikkje hadde fått tak i hjulboltar i dag hadde me måtta "ringt ein ven" og få hjelpe til pressinga. Heldigvis har det ikkje regna. Det er meldt regn i morgon så alt må bli pressa no utover kvelden/natta. Då har me att resten på nabojorda i tillegg til Fonnes, Kaland og Hope. Det er meldt noko regn no i slutten på veka, så me får sjå. 

Det er godt med gras på slåttemarkene om ikkje anna. Normalt brukar me å rake saman tre skårar på håslåtten då det gjerne er litt mindre gras pga bl.a. kortare vekstperiode, men på fleire av markene me har raka no så har me ikkje kunna rake saman meir enn to skårar då det har vore mykje gras på. Så vert det spanande å sjå fôrprøvane etter at dei er tekne og analyserte.

Medan Torunn raka på heimejorda på laurdag gjekk desse kvigene på den delen av beitet som er rett ved den eine slåttemarka. Raking er ikkje den mest artige jobben å gjere i lengda, så då er det kjekt å ha slike trivelege dyr å sjå på. Desse bileta er tekne i kveld då eg (Torunn) og Scott gjekk på tur (me hadde jo sjølvsagt ikkje hugsa på å ta med kamera då me rakte og pressa). Scott låg nede på vegen eit stykke bortanfor medan eg gjekk opp til dei på beitet. Dei kom raskt til og ville helse på å ha selskap. Me sat der ei stund å prata og koste før Scott og eg gjekk vidare.

Kvigene var ikkje ferdige med kosen og kom ruslande etter heilt til me kryssa gjerdet. :)

Som de ser har den ein kviga mista det eine øyremerket, det er sånn som skjer av og til og det er bestilt nye slik at ho har to. I følge forskrift om merking av storfe/småfe er det påkrevd med to øyremerker.

I går skulle det vore Open Gard i kommunen, men den vart dessverre avlyst. Me hadde tenkt oss til Radøy på Open Gard der, men i går var me begge ganske slitne og trøtte og måtte dessverre kaste inn handkledet og slappe av nokre få timar før me måtte starte å rake og presse. Me har ein smule dårleg samvit for at me ikkje kom oss bortover, det hadde vore kjekt å sjå korleis dei gjer det der og treffe litt folk, men me trong og å kvile hovudet litt og slappe av litt etter ein svært travel sommar for oss begge.

Litt nytt frå garden

Det går treigt mellom innlegga om dagen, men til trass for det dårlege veret er det travelt. Me har såvidt kome i gong med håslåtten, men det var ikkje fordi at graset var kome langt nok. "Nord på stykket" trives hjorten veldig godt, og dei hadde beita og trakka ned graset mykje. Om me hadde venta med å slå det hadde det ikkje endt opp med meir gras, heller mindre. På onsdag slo Jan Magne ned graset på dei 11 daa og på torsdag vart det pressa. Same dagen pressa han om lag 12 daa for ein kollega. I følgje meterologane skal det vere opplett no resten av veka, så får me no sjå om me kanskje kjem i gong med resten av håslåtten i slutten av denne veka.

Lausdriften kan delast i to ved at me sperrer av i kvar ende med grindar. Me brukar desse ved kvart stell. Stenger først den eine grinda og jagar så dyra over til den sida som mjølkestallen er før me stenger den siste grinda. Når dei då er ferdigmjølka kjem dei ut att på den andre sida der det har kome silofôr og dei har tilgong til kraftfôrautomatane. Scott likar å passe på kyrne når dette skjer. På biletet over ser de han passar på ei kvige som ikkje skal vere med over, då ho ikkje har kalva enno. Scott er tøff så lenge ikkje kviga tar hovudet ut på andre sida av innreiinga, då ryggar han til han er på trygg avstand :)

 Dette er ku nr 458 som verkeleg har funne kvilestillinga :). Eg (Jan Magne) må innrømme at eg kvapp ikkje reint lite første gongen eg såg ho låg slik, men det verkar som ho har funne roen. :) Ho ligg slik heilt til ein startar å måke rundt henne. Kvart stell blir det strødd mykje spon i kvar einaste liggjebås, men i tida fram til nytt stell vil det gjerne forsvinne ein del frå enkelte av båsane. Enkelte av kyrne likar å skrape vekk sponen medan i andre tilfeller skjer det gjerne dersom ei er i brunst og rir og herjer på dei andre.

 Her får kalvane mjølk frå kalvebaren. Det er full fart når dei ser at ein kjem med mjølk. Den kalven som ikkje drikk av kalvebaren har fått av flaske. Det er kalv nr 791 Baltus. Halen spinn i ring og dei kosar seg når dei får mjølk. Det er kjekt å sjå når kalvane veks og har det bra, dei likar seg inne i hytta der ligg dei tett saman og kan liggje fint der inne sjølv om det er folk innom i fjøsen. Så kjem dei gjerne tuslande ut ein etter ein og vil ha kos og vil sjekke ut kva som skjer.

Me brukar ikkje ha så mange kalvar i bingen om gongen, så no er dei blitt delt i fleire bingar og me vurderer å dele kalvebingen i to. Baltus får no søtmjølk frå kalvebar i lag med dei andre i sin binge.

Skrekkfrid og beitebesøk

For ei god stund sidan fekk me ønske frå ei ungdomsveninne av Jan Magne om å kalle ein kalv for Skrekkfrid. Argumentet var bl.a. at "Frid betyr vakker. Skrekkelig vakker!" og "Snart blir den ei skrekkeleg stor ku som rautar så øyrene dirrar...". Me må vel vere så ærleg at me har holdt litt att før me klarte å finne ein kalv me kunne gje det namnet til. Det har kome mange kalvar den siste tida og ein av dei er 790 som har fått namnet Skrekkfrid. Ein stor og flott kvigekalv. Må vel innrømme at me ikkje heilt er trygge på namnet enno, men det positive i namnet vil vel kome meir og meir etterkvart? Ho fekk hovudsakleg namnet pga mor si.

Mor til Skrekkfrid er 614, ei innkjøpt ku frå Sunnhordland. Dette er kalv nr 3, men nr 2 i vår fjøs. Då det nærmar seg kalving for ei kvige/ku flyttar me den over i ein kalvingsbinge slik at ho får vere i fred. Som oftast lar me ku og kalv få gå i lag ein 1/2-1 dag, men 614 og Skrekkfrid kunne ikkje vere i lag. Kvar gong kalven prøvde å reise seg så sette 614 i ei voldsom rauting og stanga til kalven så den ikkje fekk reise seg. Samstundes som ho elles prøvde å slenge den bortover spalten, så ho fekk kome inn att i lausdriften så snart ho hadde sleika kalven tørr. Kalven vart flytta over i kalvebingen og fekk råmjølk. 614 rauta eit par gongar etter dei vart skilt frå kvarandre og så ensa ho ikkje kalven lengre. Skrekkfrid har med andre ord fått namnet sitt på grunn av mor si.

Her står 614 og kikkar på Rosa og Julie. Dei vart flytta over i denne bingen ein dag eller to så den nyfødde får vere litt for seg sjølv før den vert flytta over til dei aller minste. Då vert desse flytta tilbake til den midterste bingen att så kalvingsbingen vert ledig og klar til nye kalvingar. Desse skal snart flyttast ned i gamlefjøsen. 614 er ikkje så veldig grei med Scott heller. Scott er litt redd ho. Når han ligg på fôrbrettet for å passe på kyrne kjem ho "listande" innpå han bakifrå og sleng han avgårde med snuten. Det var vel i grunn kanskje ho som skulle ha heita Skrekkfrid?! Bortsett frå forholdet til eigen kalv og til Scott så er 614 ei snill ku, og ho er alltid sist inn i mjølkestallen. Ho må ein som regel ut å hente og så kjem ho tuslande inn i stallen. Det har som sagt kome fleire kalvar til den siste tida og de skal få helse på fleire litt etter litt. Kyrne har fått vore inne i dag då beita er svært blaute og dei berre trakkar beita opp om dei får vere ute. Forhåpentlegvis får dei kome ut att i morgon.

 I dag har me vore på det eine beitet og sett til tre av kvigene. Me brukar å sjå til dei minimum annakvar dag. Dette både for å skape trygghet og tillit til dyra samstundes som me ser til at dei har det bra. I dag hadde me med oss kamera og fekk nokre blinkskot mellom bonde og kviger. Det var lite batteri på kamera, men me fekk no tatt nokre bilete.

 Scott ligg på behørig avstand og følger med. Han får ikkje lov å vere med heilt bort til kvigene. Dette fordi dei ikkje likar han og ikkje er vane med han. Fram til det nærmar seg kalving går dei i gamlefjøsen og der er ikkje Scott inne. Han låg litt borti graset her og fulgte med. :)

Det er greit å få litt hjelp til klesvasken. :)

"Gjekk dei?"

Hundedagar

Dette innlegget starta me å skrive 4.august og så kom me aldri lenger. Det har vore travelt på alle baugar og kantar og når ein endeleg skal sette seg ned å skrive så er hovudet litt tomt til å klare å formulere seg ordentleg. Me får tru og håpe at det vert litt fleire innlegg framover. Dagane har gått til mykje vedlikehold og anna dill, så dagane går.

For ei god veke sidan leigde me ein fliskuttar så me får flist opp det som blei rydda rundt gamlefjøsen. Ryddinga kan du lese om her. Fordelen med å flise det opp er at det råtnar fortare og ein kan nytte det til noko i staden for at greinene blir dumpa og ligg lenge før dei råtnar. Onkelen til Jan Magne fekk eit lass til å ha i ei vegskråning. Stammane og dei tjukkaste greinene har Jan Magne køyrd ned til ein eldre nabo så han kan kose seg med å kappe opp litt ved som han har til vinteren.

 Scott ligg og passar på medan Jan Magne tar greinene bort til fliskuttaren og Augustinas matar dei inn i kuttaren.

 Forrige helg var det svært mykje regn i tillegg torever. Vel, det har regna i lengre tider og vart først opplett på onsdag denne veka, men forrige helg var det ekstra mykje og pga toreveret. Den eldre garde snakkar mykje om at dette er typisk ver i hundedagane. Hundedagane varer frå 23.juli til 23.august og det heiter seg at maten har lett for å råtne i denne perioden og at det til dømes er vanskeleg å piske kremfløyte. I tillegg fortel folketrua at dersom det er fint ver den 23.juli held det seg fint i hundedagane og dersom det regnar den 23. vil det regne i heile perioden. Meir om hundedagane kan du lese om via linken over.

Dette biletet vart teke då regnet hadde roa seg litt, men regnet som rann frå taket var ikkje innom takrenna ein gong, men rann rett forbi.

Nokre timar seinare kom sola og det vart strålande ver.

Torever om nettene, morgon og føremiddag før det letta opp og gjerne vart fint på ettermiddag og kveld. Alt dette regnet har resultert i at me ikkje har fått ut nok møk på Fonnes. Det har vore for bløtt til å køyre utpå jorda og når det endeleg letta såpass opp at det var fint var det for varmt og for mykje solsteik til å køyre det ut. I tillegg har det vore for mykje vind. På Fonnes er alle teigane for tett oppi husa så der skal det ikkje mykje vind til før me hadde spreidd møk oppetter husveggane. Og då vert det mykje vasking. :) Forrige helg innsåg me at det vert ikkje meir møkakøyring på Fonnes, pga veret, men og pga at graset er komen for langt. Det vil seie at møka vil legge seg på bladverket på graset og ikkje trekke ned i jorda, og dermed vert det med inn i rundballen og inn på fôrbrettet til dyra når rundballen vert tatt i bruk. Dette vil igjen føre til sporer i mjølka som vil redusere mjølkekvaliteten. Det er smørsyrebakterien og sporer av smørsyrebakterien som er årsaka til dette. Den fins, først og fremst, i jord og i husdyrgjødsel.

Me har og fått ein del nye kalvar i det siste som me skal få tatt ein del bilete av å legge ut i løpet av dei nærmaste dagane.